Όταν χρειάζομαι μια ώθηση στη διάθεση, (ένα boostάρισμα στο mood, ελληνιστί) επισκέπτομαι τα sites με αγγελίες κατοικιών από Σουηδία και Δανία. Φοβερά σπίτια, φωτογραφίσεις που θα ζήλευε το Domino και έμπνευση για διακόσμηση με το τσουβάλι. Θα σας συνιστούσα να κάνετε το ίδιο όταν έχετε τις μαύρες σας και να μην μπείτε, π.χ. στα αντίστοιχα ελληνικά και σας ρίξουν ακόμη πιο πολύ ψυχολογικά! (μια φορά που χρειαστήκαμε μεσίτη, μας ζήτησε να του φορτίσουμε το κινητό για να βγάλει τις φωτογραφίες επειδή του είχε τελειώσει η μπαταρία. ) Μπορείτε, φυσικά, να βασιστείτε σε μένα. Εδώ στο Mini Market, το κάνω συχνά αυτό.
Προφανώς και το μεγάλο ατού αυτού του διαμερίσματος είναι αυτή η μεγάλη βεράντα με το ξύλινο πάτωμα. Μπορείς να βγεις και να καθίσεις χαλαρά με την παρέα σου, με το αμόρε σου, με τα παιδιά σου, αρκεί να μην σε πειράζει που θα σε βλέπουν όλοι οι γείτονες σε αυτή την ήσυχη γειτονιά του Vasastan στην Στοκχόλμη. Ειδικά αυτοί που δεν έχουν ούτε καν μπαλκονάκι. Θα σου τα έχουν μαζεμένα.
Αυτά τα χαλιά δένουν απόλυτα με τα χρώματα των πολυκατοικιών και οι γλάστρες από τερακότα επίσης. Στο μπάρμπεκιου, οι Σουηδοί ψήνουν γαρίδες και ψητά λαχανικά, φανταστείτε τι θα γινόταν αν ένας Έλληνας αγόραζε ή νοίκιαζε το εν λόγω διαμέρισμα.
Και ενώ έχεις ερωτευτεί την ροδακινένια βεράντα και πιστεύεις ότι πιο ψηλά δεν πάει ο έρωτας, μπαίνεις στο εσωτερικό και πέφτεις πάνω σε αυτή τη βιβλιοθήκη.
Με ιντριγκάρει που το πάτωμα είναι βαμμένο λευκό και αναρωτιέμαι πόσο συχνά πρέπει να καθαρίζεται. Ο βελούδινος καναπές δεν με προβληματίζει καθόλου. Τον θέλω όπως είναι. Το καλοκαίρι θα του πετάω ριχτάρι για να μην σκάμε. Βλέπω, ήδη, τις δακτυλιές στο γυάλινο τραπεζάκι αλλά επειδή είναι τέλειο θα κρύβω ένα άζαξ πίσω από τον καναπέ.
Μια ξεχασμένη τούρτα αμυγδάλου και μια τσαγιέρα πάνω σε ένα τσαλακωμένο τραπεζομάντηλο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς δηλαδή;
Η κουζίνα με τα πλακάκια με αρμούς. Δεν περιγράφω άλλο.
Το μικρό πτυσσόμενο πάσο και μπροστά του ένα τρόλευ με ένα πικ απ και ένα καφάσι με δίσκους.
Οι άνθρωποι είναι κορυφαίοι στο να στριμώχνουν κουζίνες χωρίς να φαίνονται στριμωγμένες: κουζίνα, εστίες, φούρνος μικροκυμάτων, ψυγείο, πλυντήριο πιάτων, όλα εκεί. Εγώ φυσικά ευχαρίστως και θα έπλενα τα πιάτα στον νεροχύτη με αυτή τη σούπερ βρύση.
Το διαμέρισμα έχει, θεωρητικά, δύο υπνοδωμάτια. Το παιδικό είναι πολύ μικρό και σε περίεργο σχήμα αλλά τόσο cutie που και δέκα παιδιά να έκανα εδώ θα τα έβαζα να κοιμηθούν. Ακόμη και στο μικρό πατάρι.
Υποθέτω ότι η ντουλάπα με τα σεντόνια και τις πετσέτες είναι τόσο τακτοποιημένη επειδή τα παράθυρα δεν έχουν κουρτίνες και οι γείτονες βλέπουν. Και έχουν στόμα και μιλούν. Όλος ο χαμός, να μου το θυμηθείτε, βρίσκεται πίσω από αυτή την κουρτίνα στα δεξιά του κρεβατιού γιατί άλλη ντουλάπα δεν βλέπω.
Λατρεύω τα χωλ (αν και κάθε φορά που λέω τη λέξη, τα παιδιά μου νομίζω ότι λέω haul, επειδή βλέπουν πολύ YouTube). Η σχισμή για τα γράμματα στην πόρτα. Τα παταράκια. Οι κρεμάστρες. Η προοπτική.
Και φυσικά το Wi-Fi.
Από Historiska Hem